Hayat mı lan bu?

Garip bir hayat yaşıyoruz abi...
Yataktan kalktığımızda "yine başladı" diyip girdiyimiz bir günde, yemeğe, içmeğe hatta sıçmaya bile hevesli değiliz. Sanki hayatımızdan bıkmış gibiyiz.
Yaşar gibiyiz hayatı, ama bu sadece mazlum bir gölgemiz..
TV kanallarındaki doldur-boşalt misali, asparagaz medyacılık, namı-sensasyönel, boku boka karıştıran, illa ki olay yaratma çabasında olan gazeteciler.
İnsanın yüzüne tükürmesi geldiği siyasetçiler ve onların aletine çevrilen "insancıklar"..
İşteki suni "selam, nassın? iyyim canım, senden n`aber?" ler. Patrona "tamam, tabi ki, yaparız!" diyip, akabinde "Allahın belası, hiç mi insafın yok, be şerefsiz!" demeler.
Yılda bir kere gördüğün tanıdık, ya da akrabana sarılmalar, sonrasında "Yav, niye arayıp sormuyorsun be kardeşim, özlettin kendini!" ayağı yapma çabamızıysa hiç anlayamıyorum abi..
Robot olduk, anasını satiim!
Ulan, son kez ne zaman ailemle birlikte, şöle sofra arkasında, deye-güle akşam yemeği yediğimi bile hatırlamıyorum. Fast-food, fast-food! Yeter be! Sıktı lan..
Aklımızda sadece falancalar ne yaptı,
dilimizde tadını bile bilmediğimiz beynimize kurşun gibi sıkılan markalar,
gözümüzün önünde salak, aptal, tilki ve vurdumduymaz insanlar..
Egolarımızı tatmin etmek için yaşıyormuşuz meğer. Oysa ben, çoçukluğumdan bu yana egoist olmadığımı düşünüyor, hatta nefret ederdim egositlere. Abi, aslına bakarsan, ben bazen harbiden kendimden nefret ettiğimi bile düşünüyorum..
Sevgi, aşk, maşk. Kalmadı bunlar zaten. Gömdük o üç harifli zıkkımı kalbimizin en derin zirvesine. Çıkartmayacağımıza dair de söz verdik bir de. "Çıkartırsam şerefsizim leeeyn!" dedirten kızların Allah belasını versin yaa.. Vermese bile o dikburun gezme ve tuzağa düşme, tavlanma tecrübeleri yeter be abi..
Kız tayfasını anladık da, şu adamı görünce "Can dostum, kardeşim!" diyen, "erkekcik"lerin kalleşliğini, iki yüzlüğünü nereye yazalım? Maskeli insanlar artık hayat tarzı oldu. Onu bırak sen çeşit-çeşit maskeli insan demeye dilim gelmediği yaratıklar çıktı..
Tüm bu çirkefin içinde, duruyorum bazen. Abi, düşünüyorum bazen. Ben niçin lazımım?..

"Ben bana kendim için lazımım.."
Sagopa K.