Budamı Ofsayt ?

Budamı gol değil haa..? budamı ..? Ne güzelde demiş Sadri ALIŞIK nur içinde yatsın..Bazen öyle seversin öyle seversinki yapmayağın şey yoktur onun için yeterki yüzünde biraz mutluluk biraz tebessüm belirsin. Bazende öyle zaman gelirki perdenin arkasına geçmen gerekir.. Hayatlarımızda ofsaytlardan ofsaytlara intikal ederken insanlığımızı, sevmeyi unutmuşken tekrar hatırlatılması gereken bir olguyu Usta sayesinde hatırlamamışken Nur içinde Yat Usta Nur İçinde..! Bu repliği nezaman izlesem gözlerim dolar, dolmayanıda görmedim zaten.. görürsemde döverim o başka konu. Yüreğinde azcık sevgi olan insanın gözlerinin dolacağı bir repliktir. Yaşayarak yaşatarak bizlere sunuyor Sadri ALIŞIK ve insan olmanın nasıl birşey olduğunu birkez daha gösteriyor bizlere.

Replik;
ofsayt osman: (mahkemede arkada oturanlara dönerek) ya siz... herkes ayak uçlarına bakar utancından) (hakime dönerek) ölecekmiş. ölmesin dedim!.. bir can kurtulsun dedim. bütün hayatımda ofsayt dediler; bir işe yaramaz, sümsük dediler. varsın yine desinler dedim. hayatımda bir defacık bir kız sevdim, onu da kaybedeyim dedim. hayatımda bir kerecik bir şey kazanacak oldum onu da kaybedeyim dedim. tek, bir can kurtulsun dedim. çocuğu kurtaracak kadarını aldım. üst tarafına el sürmedim. fena mı oldu? (mahkemede arkada oturanlara dönerek) sizler, hepiniz...hepiniz, hepiniz hakem olun abiler... yaa bu maç bee.. tıpkı bir maç. ama böyle hayat sahasında oynanıyor. oyuncuları bizleriz. topumuz da namusumuz, vicdanımız, insanlığımız. ben, ben osman. ofsayt osman. söyleyin be... allah rızası için söyleyin. gene mi atamadım golü ha? bu da mı gol değil be? gol mü?
mahkemeden bir kadın: gol!
ofsayt osman: bu da mı gol değil be!!!
aziz basmacı: gol yavrum gol.
ofsayt osman: bu da mı gol değil!!! adaletine, insanlığına kurban olayım hakim bey.. bu da mı gol değil!!
hakim: (dosyayı kapatır ve sol elini havaya kaldırıp dosyanın üzerine indirir) golll!


Nur İçinde Yat Sadri ALIŞIK